„Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym” (1Kor 6,20)

Biblijna nauka o łasce Bożej należy do głównego filaru ewangelii. Jednak czasami jest ona błędnie rozumiana. Łaska nie jest swego rodzaju wyrozumiałością, którą Bóg okazuje naszym małym uchybieniom. Tym bardziej nie jest pochwałą dla naszych zasad życiowych typu „Czyń najlepiej jak potrafisz, a Bóg zajmie się resztą”. Łaska też nie usprawiedliwia grzechu, ale jednoznacznie go potępia i jednocześnie ratuje przed odpowiedzialnością za jego popełnienie. Łaska Boża jest kluczowym tematem Pisma Świętego. Bóg jest „Bogiem wszelkiej łaski”. Kiedy ludzie poznają Chrystusa, głoszona im jest „ewangelia łaski Bożej” (por. 1P 5,10; Dz 20,24).

Łaska ma swój początek w istocie Boga. Łaska oznacza, że objawia On swoją miłość i niezasłużoną życzliwość tym, którzy zgrzeszyli. Ona jest oferowana wszystkim ludziom, gdyż „wszyscy zgrzeszyli” (Rz 3,23). Łaska nie ogranicza się do uniewinnienia winnych, ona jest wzbogacającym nas darem.

Jaka jest zatem cena łaski? Bóg ofiarował za nią wysoką cenę. On „nie oszczędził nawet swojego własnego Syna”. Jezus Chrystus musiał umrzeć, aby przebłagać nasze winy. Dla nas jednak łaska jest absolutnie za darmo. To dotyka trochę naszej ludzkiej godności, jednak nie jesteśmy w stanie nic uczynić, aby uzyskać Bożą życzliwość. Musimy ją przyjąć z wiarą, jako dar od Boga.

Być może ktoś powie: „To jest zbyt proste”. Wiedzmy jednak, że nie ma takiej ceny, którą moglibyśmy od Boga ofiarować za coś, co On daje nam zupełnie za darmo.

Amen!