„Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie” (J 10,9)

Kilku turystów chciało zwiedzić stary zamek. Kiedy zgłosili się do zarządcy zamku, ten dał im klucz wyjaśniając: „Proszę już otworzyć bramę na dziedziniec zamkowy i poczekać tam na mnie. Ja zaraz do państwa dołączę”. Jeden z turystów włożył wielki klucz do zamka, jednakże nie udało mu się go przekręcić. Bezskutecznie próbowali pomóc również inni obecni, aż nadszedł sam zarządca. „Nie możemy otworzyć bramy” – powiedział jeden z turystów. „Ach, bardzo państwa przepraszam – odparł zarządca – nie pomyślałem o tym, że przed wami była tu już inna grupa i to dlatego brama w ogóle nie jest zamknięta. Należało jedynie nacisnąć klamkę, aby wejść do środka”.

Jeśli chodzi o dostęp do nieba, do wiecznej społeczności z Bogiem, sprawa wygląda podobnie. Bóg sam otworzył nam drzwi łaski do naszego zbawienia, poprzez dzieło swojego Syna, Jezusa Chrystusa i Jego ofiarę na krzyżu Golgoty. Naszym własnym wysiłkiem nie jesteśmy w stanie nic więcej uczynić.

Dostęp do Boga jest utorowany, drzwi są otwarte! Jedno jedyne, co jeszcze musimy uczynić, to przejść przez nie z wiarą. Każdy, kto uwierzy w Syna Bożego, otrzyma odpuszczenie grzechów i życie wieczne.

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Ef 2 8-9).

Amen!