W Liście do Rzymian, niemiecki reformator Marcin Luter odczytał doniosłe słowa o usprawiedliwieniu człowieka z wiary (Rz 1, 17). Fakt ten stał się jednym z filarów Reformacji jako sola fide (jedynie wiarą przyjmujemy łaskę zbawienia) obok sola gratia (jedynie z łaski Boga jesteśmy zbawieni) i sola scriptura (jedynie Pismo św. jest niepodważalnym źródłem Objawienia). Jest tam bowiem zdanie: „bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak NAPISANO {w proroctwie Habakuka}: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie”. Dziś skupimy się na słowach… „jak NAPISANO”.

Zadajesz sobie teraz pytanie: czy to poważne rozważać słowa „jak NAPISANO”! A jednak! Są one bowiem fundamentalne tak w judaizmie, jak i chrześcijaństwie.

W opisie wizyty magów u Heroda w poszukiwaniu nowonarodzonego Jezusa, znajdujemy odpowiedź jaką król otrzymał od arcykapłanów i nauczycieli na pytanie, gdzie ma się narodzić Mesjasz: „W Betlejemie Judzkim; bo tak NAPISAŁ prorok {Micheasz} …” (Mt 2, 5). Również, gdy wiele lat później Jezus rozpoczynał nauczanie, w synagodze w Nazarecie, po przeczytaniu proroctwa o Mesjaszu z Iz 61, 1 usiadł i oświadczył: „Dziś wypełniło się to PISMO w uszach waszych” (Łk. 4, 16). Podobnie, gdy towarzyszył uczniom w ich drodze do Emaus „począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było NAPISANE we wszystkich PISMACH” (Łk. 24, 27).

W sumie Pan Jezus 25 razy przywołuje proroctwa o sobie, mówiąc „Pismo”, 24 razy „jak napisano” i 15 razy „aby się wypełniło”. Dla chrześcijanina to dowód na nadrzędną rolę Pisma św. jako źródła Objawienia.

Jeśli Ewangeliści, choć zatroskani o prawdziwość przekazu, nie spisali wszystkich czynów Jezusa, to tylko dlatego, że „cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by należało napisać” (Jan 21, 25). „Natomiast te zostały spisane abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego” (Jan 20, 31). Dlatego moc SPISANYCH słów jest nienaruszalna. Z groźbą potępienia przestrzega apostoł Paweł tych, którzy by chcieli zmienić treść Ewangelii: „Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!” (Gal 1,8).

Pamiętajmy również, że „Całe PISMO przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany (2Tm 3, 16-17). I że „jest NAPISANE ku przestrodze dla nas, którzy znaleźliśmy się u kresu wieków” (1Kor 10, 11).

Pismo św. jest zatem fundamentalne w życiu chrześcijanina. Ale czy sama jego znajomość na pamięć daje gwarancję zbawienia? Nie, ale jego stosowanie w codziennym życiu świadczy o przyjęciu łaski Boga poprzez wiarę człowieka. Pamiętasz jak Pan Jezus odpowiadał na pustyni na trzy pokusy szatana (Mt 4, 3nn), cytując mu Księgę Powtórzonego Prawa? Ale przecież i szatan wykazał się znajomością pism, cytując Jezusowi Psalm 91. A jednak, pomimo świetnej znajomości Pism szatan pozostał w ciemności.

Wiara jest mostem, który łączy Słowo z człowiekiem. Tylko takie poznanie Pisma ubogaca, ostrzega, uwrażliwia, buduje, pokazuje, wyjaśnia i umacnia. Dzięki jego poznaniu jesteśmy świadomi naszej wiary, wiemy czego Bóg od nas oczekuje, a co jest zwykłą pogańską tradycją wplecioną w obrzędowość religijną. Apostoł Piotr napomina: „A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, „jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, PISAŁ do was; tak też mówi we wszystkich LISTACH… (2P 3, 15-16). Nie zaniedbujmy słuchania Słowa Bożego! Nie zaniedbujmy też jego indywidualnej lektury! Czytajmy i rozważajmy w świadomości, że Pismo św. spisali ludzie w mądrości, która została im dana poprzez Ducha Świętego.

arak

 

(w cytatach niektóre słowa napisaliśmy wielką literą, by podkreślić ich znaczenie w kontekście naszego rozważania, a nie dlatego, że tak zostały zapisane w Biblii).