Kościół Chrześcijan Baptystów - Al. Piłsudskiego 11, 35-074 Rzeszów

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.

Kościół Chrześcijan Baptystów

w Rzeszowie

black marker on notebook
29 maja 2023

Jozue Efraimita

Nie zastanawiamy się zwykle nad tym kogo chcielibyśmy mieć za współpracownika, za kontynuatora naszych dokonań. Czasem uświadamiamy sobie to zbyt późno, gdy dzieci idą swoją drogą a nasze plany o następcy stają się kupą gruzu.
Mojżesz Lewita nie miał dziedzica swojego dzieła pośród synów, Gerszoma i Eliazara. Duchowym synem, sługą, współpracownikiem i następcą stał się Jozue Efraimita. Jozue usługiwał od wczesnej młodości Mojżeszowi (Lb 11, 28), towarzyszył mu na Synaju, gdy Bóg przekazywał Dekalog (Wj 24, 13), stał na straży w Namiocie Zgromadzenia, gdy on rozmawiał z Bogiem twarzą w twarz (Wj 33, 11), dowodził armią Izraelitów w bitwie z Amalakitami (Wj 17, 13) i był obok Kaleba tym zwiadowcą, który nie ściągnął kary na Izraelitów z powodu siania defetyzmu po rekonesansie w Hebronie (Lb 14, 30). Dlatego wszyscy Izraelici spodziewali się następstwa Jozuego. A Bóg je potwierdził, przemawiając do Mojżesza: „Weź Jozuego, syna Nuna, męża obdarzonego duchem, i połóż na nim swoją rękę. I postaw go przed Eleazarem, kapłanem, i przed całym zborem, i na ich oczach ustanów go wodzem, złóż na niego część swojego dostojeństwa, aby mu byli posłuszni wszyscy w zborze synów izraelskich” (Lb 13, 19-20). Jozue zawsze stał w cieniu Mojżesza, ale to właśnie on, nie jego mistrz, wprowadził Izraelitów do Ziemi Kanaan, tzn. miejsca, które uznali za odpocznienie.
Co zaskakujące, Jozue nie jest wymieniony w Liście do Hebrajczyków Hbr 11) jako bohater wiary choć niewątpliwie nim był. W Liście tym czytamy natomiast o Jozuem, że wcale nie wprowadził Izraelitów do prawdziwego odpocznienia (Hbr 4,8). Owszem, dał im odpoczynek od wędrówki na pustyni, ale nie odpocznienie jakiego się spodziewali a tylko jego zapowiedź. W Kol 2, 17 czytamy, że ustanowienia Mojżesza, jego Prawo, jest tylko cieniem rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus. Tak i wprowadzenie Izraelitów do ziemi odpoczynku nie było odpocznieniem, które mamy w Jezusie jako naszym Chrystusie. To szczególne odpocznienie, szabatowanie od swoich dzieł jak Bóg, który odpoczął od swoich (Hbr 4, 9-10), jest tylko w naszym Panu – „albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy” (Rz 10, 40).
Czy szabatujesz, świętujesz raz na tydzień wyprowadzenie z niewoli grzechu, czy może każdy dzień jest dla Ciebie świętem dziękczynienia Panu za zbawienie? Jesteś ciągle w okowach Prawa Starego Testamentu, czy w wolności jego wypełnienia w Jezusie Chrystusie, wolny bo narodzony na nowy, aby wielbić Boga każdego dnia jednakowo mocno, jako jego dziecko i współpracownik szczerze oddany ewangelizacji?
Mojżesz nadał (Lb 13, 16) Jozuemu (Zbawia) imię w pełnej formie Jehoszua (Bóg zbawia). Dokładnie to samo imię zostało nadane Panu Jezusowi, który wyrwał je z cienia Starego Testamentu, a wypełniając Prawo rozświetlił je pełnym blaskiem. Zanieś to Imię całemu światu, który Cię otacza.
W wolnym czasie zaglądnij do Księgi Liczb, Księgi Wyjścia i Listu do Hebrajczyków, aby sprawdzić, co znaczy być współpracownikiem Ewangelii o odpocznieniu.