„Pan jest nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego” (Księga Liczb 14,18)

Pewien człowiek kilkakrotnie uniknął w swoim życiu śmierci. Gdy podczas górskiej wycieczki w Alpach załamała się pod nim cienka warstwa lodu, o mało nie utonął w jeziorze. Innym razem jego łódka wywróciła się do góry dnem podczas sztormu i swoje życie zawdzięczał jedynie szybkiej akcji wodnych ratowników. Gdy miał 40 lat zachorował na białaczkę. Jednak dzięki doskonałej opiece medycznej i wielu terapiom choroba zatrzymała się w bezpiecznym stadium. Po tych tragicznych przeżyciach Bóg darował mu jeszcze 15 lat życia, po których w końcu zginął tragicznie w czasie potężnej burzy, przygnieciony w czasie jazdy samochodem przez spadające drzewo.

Opisany człowiek, na co dzień miły i przyjazny wobec innych, miał wierzącego przyjaciela, który wiele razy rozmawiał z nim o Jezusie Chrystusie. A chociaż znał Biblię i słyszał o Bogu wielokrotnie, to jednak nigdy nie przyjął do serca tej myśli, że potrzebuje swojego osobistego Zbawiciela, i że tylko w Nim nie ma dla niego potępienia.

Bóg wyraźnie chciał uratować tego człowieka i ostrzegał go w ciągu jego życia tak wiele razy. Aż w końcu pewnego dnia podczas burzy jego ziemskie życie dobiegło końca. W ciągu krótkiej chwili został odwołany do wieczności aby stanąć przez Bogiem, jego los mimo wielu szans danych mu przez samego Boga okazał się jednak przesądzony.

„Oto Bóg czyni wszystko z człowiekiem dwa razy, trzy razy, aby wywieść jego duszę z grobu, oświecić światłem żyjących” (Księga Hioba 33, 29-30).