„A oto Etiopczyk, eunuch, dostojnik królowej etiopskiej Kandaki, który zarządzał jej wszystkimi skarbami, a przyszedł do Jerozolimy, aby się modlić” (Dz 8,27)

Mąż, o którym mowa w tym fragmencie Dziejów Apostolskich, zajmował ważne stanowisko. Zarządzając wieloma dobrami swojej królowej z całą pewnością sam również był bardzo bogaty. A mimo to w głębi duszy czegoś mu brakowało – w przeciwnym razie nie podjąłby się tak dalekiej podróży do Jerozolimy, aby tam szukać prawdziwego Boga. Niestety nie mógł Go odnaleźć w świątyni, pomimo całej jej okazałości i wielu rytuałów. Prawdopodobnie trochę rozczarowany udał się w drogę powrotną.

Z Jerozolimy zabrał jednak pewien skarb: zwój księgi proroka Izajasza. Czytał ją podczas drogi powrotnej, niewiele jednak z niej rozumiał. Bóg widział serce tego mężczyzny i jego wewnętrzną pustkę, dlatego też posłał do niego apostoła Filipa, który przyłączył się do jego wozu i wyjaśnił mu 53 rozdział Księgi Izajasza, który eunuch właśnie czytał. Filip mógł wyjaśnić mu, że w tym rozdziale chodzi o Jezusa Chrystusa, który jako Baranek Boży poniósł sąd Boży za grzesznych ludzi. Eunuch przyjął tę dobrą nowinę w wierze i mógł dalej podróżować radosny, ponieważ odnalazł swojego Zbawiciela.

Religijne tradycje i rytuały, jakkolwiek piękne mogą się wydawać, nie potrafią podarować nikomu wewnętrznego pokoju i wiecznego szczęścia, które możemy odnaleźć jedynie w Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.

Amen!

(za kalendarzem chrześcijańskim „Dobry zasiew”).