Psalm 103, czyli pieśń wdzięczności

W pierwszych wersetach psalmu Dawid całym sobą wychwala Boga za Jego dobrodziejstwa, wyliczając ile dobra ofiaruje człowiekowi i jak wielkie dzieła dla niego czyni. To Bóg przebacza winy i leczy z chorób, obdarza łaską i nasyca dobrocią nasze codzienne życie.

Prorok Izajasz działanie Bożej dobroci przedstawia w następujący sposób: „Lecz tym, którzy ufają Panu, przybywa wciąż nowych sił, wzbijają się na skrzydłach jak orły, biegną, nie tracą tchu, prą naprzód i nie są zmęczeni” (Iz 40.31). Wiemy że orły cieszą się opinią długowiecznych i silnych ptaków, ale przecież i one się starzeją i umierają jak każde stworzenie na tej ziemi.

Zauważcie, Bracia i Siostry, jaka mnogość dobrodziejstw jest zagwarantowana tym, którzy ufają Panu. Choroba i przemoc mogą dotknąć naszego ciała, ale one nie mają wpływu na duszę. Ap. Paweł w Drugim Liście do Koryntian pisze: ,”Dlatego się nie poddajemy. Wprawdzie nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, za to nasz wewnętrzny odnawia się z każdym dniem” (2 Kor 4, 16).

W wersecie (8.) psalmu czytamy, że „Pan jest miłosierny i łaskawy, wielka jest Jego cierpliwość i łaska” a w (10.), że Bóg „Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nam nie odpłaca według naszych win”. Jak wyjaśnia dalej psalmista: Jego zmiłowaniu musi towarzyszyć nasza bojaźń. Pan zlituje się nad tymi którzy się Go boją.

Co oznacza bojaźń Boża? Dla osoby niewierzącej wywołuje skutek związany z Bożym sądem i wieczną śmiercią, która jest nieodwołalnym oddzieleniem od Boga. W Liście do Hebrajczyków czytamy, że „Strasznie jest wpaść w ręce żywego Boga” (Hbr 10, 31). Dla osoby wierzącej bojaźń jest ściśle powiązana z poważaniem okazywanym Bogu. „Dlatego, jako ci którzy otrzymują niewzruszone królestwo, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: z szacunkiem i w poczuciu odpowiedzialności wobec niego. Nasz Bóg jest ogniem, który może strawić wszystko” (Hbr 12, 28 - 29). W Księdze Przysłów Salomon pisze, że „Bojaźń Pana jest początkiem poznania” (Prz 1, 7) i że „Bojaźń Pana przedłuża życie, lat życia bezbożnych jest mniej” (Prz 1, 27).

Drodzy Bracia i Siostry! Jeśli nie pojmiemy kim jest Bóg i nie wzbudzimy w sobie bojaźni Bożej, nie posiądziemy prawdziwej mądrości o tym, że jest On święty, miłościwy i sprawiedliwy, wszechobecny, wszechwiedzący i wszechmocny. List do Hebrajczyków opisuje Boże dyscyplinowanie osoby wierzącej. Mimo, iż odbywa się ono w miłości, brzmi dość surowo: „Bo kogo Pan kocha, tego karci i okazuje surowość wobec każdego syna, którego darzy uznaniem (...) Żadne karcenie w chwili, gdy nas dosięga, nie sprawia nam radości, lecz łączy się z bólem. Później jednak tym, którzy dzięki niemu zostali wyćwiczeni, zapewnia pełen pokoju owoc sprawiedliwości” (Hbr 12, 6. 11).

Zatem, odczuwając bojaźń Bożą nie bądźmy przerażeni, bo nic nas nie może odłączyć od Jego miłości (Rz 8, 38-39). Psalmista zauważa, że choć „dni człowieka są jak trawa: tak kwitnie jak kwiat polny, gdy wiatr nań powieje, już go nie maI już go nie ujrzy miejsce jego” (15.), to przecież „Pan na niebiosach utwierdził swój tron,A królestwo jego panuje nad wszystkim” (19.).

Dlatego zgodnie z końcowymi wersetami Psalmu 103 „błogosławmy Pana i wszystkie Jego dzieła, we wszystkich miejscach Jego panowania! Błogosław również ty, moja duszo, Pana!”. Amen !

ako

 

***

 

Psalm 103

(1) Dawidowy. Błogosław, duszo moja, PanuI wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!

(2) Błogosław, duszo moja, Panu I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego!

(3) On odpuszcza wszystkie winy twoje, leczy wszystkie choroby twoje.

(4) On ratuje od zguby życie twoje; On wieńczy cię łaską i litością.

(5) On nasyca dobrem życie twoje, tak iż odnawia się jak u orła młodość twoja.

(6) Pan wymierza sprawiedliwość i przywraca prawo wszystkim uciśnionym.

(7) Objawił Mojżeszowi drogi swoje, synom Izraela dzieła swoje.

(8) Miłosierny i łaskawy jest Pan, cierpliwy i pełen dobroci.

(9) Nie prawuje się ustawicznie, nie gniewa się na wieki.

(10) Nie postępuje z nami według grzechów naszych ani nie odpłaca nam według win naszych.

(11) Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją.

(12) Jak daleko jest wschód od zachodu, tak oddalił od nas występki nasze.

(13) Jak się lituje ojciec nad dziećmi, tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją,

(14) Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, Pamięta, żeśmy prochem.

(15) Dni człowieka są jak trawa: tak kwitnie jak kwiat polny.

(16) Gdy wiatr nań powieje, już go nie ma i już go nie ujrzy miejsce jego.

(17) Lecz łaska Pana od wieków na wieki dla tych, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego dla synów ich synów,

(18) dla tych, którzy strzegą przymierza jego i pamiętają o wypełnianiu przykazań jego.

(19) Pan na niebiosach utwierdził swój tron, a królestwo jego panuje nad wszystkim.

(20) Błogosławcie Panu, aniołowie jego, potężni siłą, wykonujący słowo jego, aby słuchano głosu słowa jego!

(21) Błogosławcie Panu wszystkie zastępy jego, słudzy jego pełniący wolę Jego!

(22) Błogosławcie Panu, wszystkie dzieła jego na wszystkich miejscach panowania jego! Błogosław, duszo moja, Panu!