Psalm ten jest modlitwą do Boga o wybaczenie grzechów oraz o ochronę przed upadkiem.

Król Dawid z całego serca ufał Panu i to w Nim pokładał swoją nadzieję i siłę. Miał on w swoim życiu bardzo mocny powód do wstydu, a było nim wysłanie żołnierza Uriasza na pewną śmierć po to, by pojąć jego żonę, Batszebę. Dawid z pokorą potrafił przyjąć naganę udzieloną mu przez nadwornego proroka Natana, który skarcił go za jego haniebny czyn. Z powodu dokonanej zbrodni prorok odradzał mu również budowę świątynia dla Pana, mimo że król miał już zgromadzone materiały. Pamiętamy również z poprzednich psalmów, że Dawid, choć był bardzo blisko Boga i pod jego ochroną, doświadczał trudnych chwil, gdy musiał uciekać przed Saulem a potem przed własnym synem. Wydarzenia te są opisane I i II Księdze Samuela.

Wstyd o którym mowa w wersetach (2-4) może być powodem radości naszych wrogów, a w konsekwencji może być przyczyną do zachwiania naszej wiary. Źli ludzie czekają tylko, aż przestaniemy pokładać ufność w Panu, dzięki czemu z triumfem będą mogli powiedzieć, że Bóg nam nie pomógł. W ten sposób oni sami będą mogli usprawiedliwić swoją bezbożność.

Dawid z pewnością znał ścieżki Pana i pragnął, by Bóg stale go prowadził oraz pouczał w życiu duchowym jak i my dziś pragniemy. To wszak On jest Bogiem naszego zbawienia. Pamiętajmy że wiedza oraz mądrość nie daje nam gwarancji na to, że będziemy trwali przy Bogu. Poza wiarą potrzebna jest jeszcze pokora i pragnienie tego, by to właśnie Bóg prowadził nas przez życie. Psalmista tak bardzo kochał Pana, (wer.5-7), że modlił się do Niego jak do prawdziwego Przyjaciela.

Drodzy Bracia, my też traktujmy Boga jak najwspanialszego Przyjaciela, rozmawiajmy z Nim jest. On zawsze jest obok nas. W swoich modlitwach powołujmy się na Jego miłość, łaskę i Jego obietnice. I prośmy o przebaczenie. W wersecie 7 psalmista również prosi Boga, aby nie pamiętał jego grzechów młodości. Czy to pierwszy i ostatni raz prosił o to Pana? Czy Ty, czy ja nie robiliśmy tego równie usilnie?

Pismo Święte uczy nas, że Bóg jest miłościwy i przebacza nam nasze grzechy. Jeśli ufamy Bogu to wierzymy, że zostały nam one przebaczone. W Nowym Testamencie napisane jest, że Jezus przyszedł na ziemię ratować grzeszników czyli nas wszystkich. Droga Boża jest jednak dla ludzi pokornych, nie ma w niej miejsca na pychę .W wersecie 10 Dawid pisze ,, Wszystkie drogi Pana to łaska i wierność”.

Dla osoby wierzącej, ścieżka Pana jest łaską i wiernością. Łaską, bo zostajemy otoczeni miłością i oczyszczeni z grzechów. Wiernością, bo Bóg obiecał zbawić każdego kto przyjmie Go do swego serca. Miłość Boża do nas jest najwierniejszą miłością we Wszechświecie.

W wersecie 11 Dawid znowu prosi o przebaczenie, tak jak poprzednio powołując się na Jego Imię. Zdaje sobie sprawę z ogromu swojej winy i wie, że Bóg go nie odrzuci, bo darzy Go miłością i przestrzega Jego przykazań. Nawet największe grzechy mogą nam zostać przebaczone. Bez względu na to, co robiłeś w życiu, wiedz, że Bóg ci wybaczy jeśli szczerze Go o to poprosisz i wstąpisz na ścieżki życia wskazane przez Pana.

Czy Chrześcijanin powinien bać się Pana? W wersetach 12-14, a w szczególności w wersecie 14, który jest niewątpliwie złotym wersetem tego psalmu, Dawid zastanawia się, co to jest strach, czym jest bojaźń przed Bogiem: ,,Ci którzy boją się Pana, mogą liczyć na jego przyjaźń, On ich uczyni częścią swojego przymierza”.

Wyjaśnijmy więc: dla osoby trwającej w wierze, to inaczej szacunek przed Bożym majestatem, podziw dla Bożej mocy i Bożej siły. Jeśli mowa o strachu, to bać powinniśmy się konsekwencji trwania w grzechu, bo tą jest śmierć wieczna.

W wersecie 15 Dawid pisze, że zawsze kieruje swoje oczy na Pana. Czy zawsze powinniśmy patrzeć w stronę Boga i mieć świadomość tego, że zostaniemy wyrwani nawet z największych kłopotów? Pamiętajmy! Bóg pragnie naszej miłości i wierności i okazuje nam łaskę i pomoc, zapewnia nam pokój od złych ludzi i powszechnie panującego zła.

Teraz werset 16. Psalmista pisze o swojej samotności i przygnębieniu .Możemy otaczać się niezliczoną liczbą przyjaciół, a i tak żaden z nich nie spowoduje, że nasze serce i sumienie zostanie oczyszczone. Przyjaciel może pomóc nam zbliżyć się do Boga, przetrwać trudne okresy w życiu, ale nie zastąpi nam naszej osobistej relacji z Panem, choć może pomóc nam ją budować. A więc drodzy Bracia i Siostry, trwajmy w Panu!

W wersetach 17-22 psalmista stwierdza że Bóg jest w stanie uspokoić nasze serce i umysł. Ponownie prosi Pana o przebaczenie. Kiedy modli się ,.Niech prawo i niewinność mnie zachowają” nie ma a myśli własnej sprawiedliwości, ale prosi Pana, żeby On okazał swoją sprawiedliwość ratując tego, który mu zaufał. Tylko Bóg jest w stanie nas uchronić przed upadkiem. Pan bardzo często chroni nas przed zgubą, zsyłając na naszą drogę innych ludzi.

Zatem, głównym temat Psalmu 25 jest prośba Dawida o przebaczenie grzechów swoich i całego Izraela. Z kart Pisma Świętego wiemy, że Izraelici mieli mnóstwo czasu na to, by się nawrócić i postępować zgodnie z naukami Bożymi. Niestety im dłużej żyli po swojemu, tym bardziej oddalali się od Pana i popadali w ruinę moralną aż po niewolę babilońską.

Ty, drogi Bracie i Siostro, pamiętaj, Bóg stoi blisko Ciebie i Cię słyszy. Powiedz Mu o tym, co przeżywasz, jak się czujesz. Odważ się to zrobić. Wylej przed nim swoje serce, swój strach, opowiedz mu o swoim poczuciu wstydu i winy. On kocha, kocha każdego z nas. I już zapłacił za nas ogromną cenę. Amen

ako