,,Pieśń pochwalna dla Stwórcy”

Już w pierwszych wersetach psalmista radosną melodią wychwala Imię Boga na tej ziemi. Boga którego Imię brzmi ,,JESTEM”. Tak bowiem przedstawił się Bóg Mojżeszowi (Wj.3: 13-14). Zacytujmy fragment tej rozmowy Mojżesza z Bogiem: „… Dobrze, przychodzę do synów Izraela. Mówię: Bóg waszych ojców posłał mnie do was. A oni pytają: Jak ma na imię? To co im wtedy powiem? JESTEM KTÓRY JESTEM – powiedział Bóg do Mojżesza. Oznajmisz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was”. W kolejnych wersetach Bóg mówi do Mojżesza, że ,,JESTEM” jest Imieniem na wieki, którym Go będą nazywać wszystkie pokolenia. Tak, to prawda, kochani bracia i siostry. Bóg był, Bóg jest i Bóg będzie.

Zwróćmy teraz uwagę na proroczy 3-ci werset psalmu: ,,Z ust niemowląt i osesków odebrałeś sobie chwałę”. Gdy 10 wieków później Jezus przeganiający ze Świątyni wszelkiej maści kupców, słyszy dzieci wołające: Hosanna Synowi Dawida! - przywołuje właśnie ten psalm (Mt 21,15-16). Pan Bóg wybrał bowiem najsłabsze istoty na świecie – dzieci - aby oddawały chwałę Jezusowi. Apostoł Paweł opisuje to w ten sposób: „Ale właśnie to co w oczach świata głupie, Bóg wybrał aby zawstydzić mądrych. To co w oczach świat słabe, Bóg wybrał aby zawstydzić mocnych” (1Kor 1, 27). Dodajmy, że Bóg uczynił to na przekór swym nieprzyjaciołom, aby okazać swą moc poprzez słabość dzieci.

W wersetach 4 - 6 czytamy o znikomości człowieka wobec wielkości wszechświata uczynionego przez Boga. Człowieka, którego nawiedza sam Bóg. Człowieka wywyższonego aby był niewiele mniejszym od aniołów i od Boga. W Nowym Testamencie znajdujemy odwrócenie tej sytuacji poprzez uniżenie Syna Bożego do stanu człowieka: ,,Widzimy raczej Tego, który n a c h w i l ę został uczyniony mniejszym od aniołów – Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci - po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego” (Hbr 2.9). N a c h w i l ę ! By następnie Bóg ,,Wszystko poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że Mu poddał wszystko, jasne jest, że poza Tym, który to uczynił” (1Kor 15, 27).

Psalm zaczyna się i kończy uroczystym wołaniem skierowanym do Pana, którego wspaniałość widoczna jest w całym wszechświecie: „O Panie, nasz Panie, jak wspaniałe jest Twoje imię na tej ziemi!”.

W lipcu 1969 r., amerykańscy kosmonauci wyruszając na Księżyc zawieźli płytkę z wygrawerowanym fragmentem tekstu odczytanego przez nas Psalmu 8.

Panie Jezu Chryste, Ty jesteś Pierworodnym wszelkiego stworzenia, bo wszystko w Tobie, przez Ciebie i dla Ciebie zostało stworzone, a jeszcze w przedziwniejszy sposób w Tobie dokonało się nasze odkupienie. Udziel nam łaski pełnego zjednoczenia z Tobą i upodobnienia się do Ciebie, naszego Mistrza i Pana. Amen!

ako