Psalm 99, czyli wezwanie do oddania czci Bogu

Pierwsze wersety Psalmu są jasną deklaracją „Pan króluje! Niech zadrżą ludy! On siedzi na cherubach!”. Wyjaśnienie dotyczące Boga, zasiadającego na cherubach znajdujemy w Księdze Wyjścia, w rozmowie Boga z Mojżeszem ,,Tam będę spotykał się z tobą i rozmawiał z tobą znad pokrywy przebłagania, spomiędzy dwóch cherubów umieszczonych na skrzyni Świadectwa. Będę w ten sposób podawał ci wszystkie przykazania dla synów Izraela” (Wj 25, 22). Pamiętamy, że skrzynia Świadectwa wykonana zgodnie z projektem Boga (Wj 25,10-23) była miejscem przechowywania kamiennych tablic z dziesięciorgiem przykazań jako dowód przymierza Boga z narodem izraelskim zawartego na górze Synaj.

W kolejnych wersetach Psalmu odczytujemy uroczyste tytuły przyznane Bogu: jest Królem, Wielkim, Wyniesionym, Świętym, Potężnym i kochającym Prawo. W podobnym tonie prorok Izajasz opisuje wielkość Mesjasza: ,,Wielką będzie miał władzę, pokój trwać będzie bez końca na tronie Dawida i w Jego królestwie, ponieważ je utrwali, oprze je na prawie i sprawiedliwości - od objęcia rządów aż na wieki. Dokona tego żarliwość Pana Zastępów.” (Iz 9, 6).

Zwróćmy również uwagę, że Bóg kocha prawo oraz sprawiedliwość ludu Jakuba (4); że jest tym, który może zbawić; że jest jedynym, który może wyzwolić ludzkość od zła i śmierci (6); że nieskończenie przewyższa wszelkie swe stworzenie i że wysłuchuje każdego kto wzywa Jego Imienia (9). Psalmista przypomina, że Bóg cały czas utrzymywał kontakt ze swym ludem, m.in. przez swych kapłanów Mojżesza i Aarona, jak również przez swego proroka Samuela. Przemawiał i był słuchany, wymierzał karę za przewinienia, a także przebaczał. Będąc „Bogiem który przebacza”, jest jednocześnie „rozliczającym za występki” (8 ). Bóg Izraela jest głęboko różny od wszystkich innych bogów: „Bo nasz Bóg, Pan, jest święty” (9).

Drodzy Bracia i Siostry!

My, którzy należymy do Boga, jesteśmy wezwani do podążania Jego ścieżkami i do działania zgodnie z Jego wolą. To jedyny środek, by „Wywyższać Pana, naszego Boga, i pokłonić się na Jego świętej górze” (9). Nawet gdy wydaje się nam, że nasze oczekiwania i pragnienia nie są uwzględnione.

Pamiętajmy! Pan nie wycofał się w niedostępną przestrzeń i nie jest obojętny wobec naszych losów i oczekiwań. ,,Pan bowiem idzie sądzić ziemię! On będzie sądził świat sprawiedliwie i ludy zgodnie z tym co słuszne.” - mówi psalm 98.

Dlatego zbliżamy się do Boga nie z lękiem lecz z ufnością. Mamy bowiem w Chrystusie najwyższego i świętego kapłana, niewinnego i nieskalanego. ,,Może On zatem na zawsze zbawić tych, którzy przez Niego przychodzą do Boga - bo żyje, aby się za nami wstawiać” (Hbr 7, 25). Amen .

ako